Translate

Septaria - mistyfikacja naukowa (7).

Septaria - mistyfikacja naukowa (7).

Na stronach tego cyklu prezentowałem wyroby handlowe z asortymentu septaria.
Ich charakterystycznymi cechami były zdobne żyłki krystaliczne powstałe w mięsie podczas skamienienia - procesu powstawania skamieniałości, proces SHS.
Czytelnicy tych stron wiedzą już, że są to przetwory mięsne Homo erectusa, surowego mięsa zalepianego w glinie do dojrzewania a następnie spożycia.

Ale wszystkie mięso zalepiane w glinie do dojrzewania;

- to zalepiane do "dojrzewania" (skruszenia) w niewyrobionej glinie sprzed miliona lat, przed zastosowaniem ognia,

- i to zalepione w wyrobionej glinie już po zastosowaniu ognia aż po Zlodowacenie,

także podlegało procesowi skamienienia. I wiele z tych zalepionych porcji ma w środku charakterystyczny rysunek struktur krystalicznych, skamieniałych sosów - tylko, że nikt ich nie otwierał, nie ciął i nie polerował na handel.

Kolekcjonerzy i zbieracze identyfikują w terenie kuliste formy zalepionych w wyrobionej glinie porcji mięsa z okolic Częstochowy, obłe a spłaszczone kształty zalepionych porcji pociętego w kęsy i zalepionego w wyrobionej glinie (wypłukane z gliny podczas Zlodowacenia), znaleziska z okolic Nowego Kościoła. Są to znaleziska lokalne - tam i tylko tam, piękne i handlowe.
Brzydkich kamieni kolekcjonerzy nie podnoszą z ziemi, bo to moja specjalność.

Zapytam więc; to jak nasz przodek zabezpieczał mięso na surowo, zalepiał zgromadzone zapasy mięsa w Polsce i na Świecie a po zastosowaniu ognia?
Nie widzę, nie słyszę odpowiedzi tłumów.
Podpowiadam; robił brzydkie kamienie.

Zatem przyszło mi zaliczyć do asortymentu septarii;
Kamienie graniaste, wielokanciaste.
Spotykałem je wielokrotnie na swojej drodze i nie reagowałem. Owszem zdarzało się, że brałem do ręki oglądałem. Widziałem uszkodzoną powierzchnię a w ubytku, przeważnie widziałem powierzchnię płaską i odrzucałem. Nie przyszło mi do głowy, że to kawał mięsa zalepiony w glinie, że mógł być uformowany podczas zalepiania. Że podczas zalepiania był ściskany, uderzany dłonią lub o podłożoną skórę.


Tylko raz zidentyfikowałem porcję, fragment skamieniałej wątroby potraktowany siłą, tak jak traktujemy ścianę porcjami tynku - rzucamy zaprawę, aby trzymała się ściany. Tu rzucano glinę garściami z uderzeniem dłonią w powierzchnię wątroby.
To dawało pożądany skutek, glina trzymała się powierzchni choć utrwaliły się wklęsłości od uderzeń. Wątroba została szczelnie zamknięta, dojrzewała i skamieniała jak trzeba. I taką obłupaną z oblepienia znalazłem, i ani myślę jej ciąć, zachwycać się krystalicznymi strukturami sosów w przekrojach.

Patrz na "Podroby z mamuta" - każde ze znalezisk (mięso) dojrzało, skamieniało i zostało obite z gliny przez lemiesze ale pozostawało pod ziemią, skały ilastej na nich ani śladu.


Tym razem zobaczyłem kamień graniasty, wielokanciasty z wyłupanymi kilkoma powierzchniami na bokach bryły znaleziska. Ale jedna z ujawnionych powierzchni okazała się powierzchnią sferyczną, okazała się być obłą bryłą skały ilastej w środku.
To wskazuje na koniec procesu SHS; glina rozłupana na powierzchni, porcja mięsa po skamienieniu i znalezisko w całości zerodowało wydobyte na powierzchnię gruntu. Bo proces SHS na białkach zwierzęcych, przerwany w fazie skamieniałej zawsze doprowadza do erozji i skały ilastej.


Ale w odbiciu, w ubytku z boku zauważyłem drugą warstwę oblepienia glinianego.
Mogło to znaczyć tylko jedno, kolejną technologię oblepiania dużych i bardzo dużych porcji surowego mięsa do dojrzewania.
Polegała ona na oblepieniu siłowym, ukształtowaniu porcji i zalepieniu w wyrobionej glinie, wysuszeniu oblepienia przez dzień lub dwa i ponowne oblepienie gliną, drugą warstwą gliny na powierzchni, tak dla pewności.

Gdzieś w połowie moich opracowań przypuszczałem na piśmie, że nasz przodek stosował do tego dołki w gruncie oblepiane lub zalewane gliną. Nic takiego.
Podwójna warstwa gliny na znalezisku mówiła inaczej.
Bo kamienie mówią choć my tego nie słyszymy.

Na marginesie.
Ostatnio w serialu "Starożytni kosmici" w odcinku p.t. "Kosmiczne jaja" zobaczyłem znane mi znaleziska, które opisywałem na początku moich opracowań jako porcje skamieniałego przetopionego tłuszczu. Z tłuszczu pozyskiwanego z form po gotowaniu mięs, lepionego w obłe porcje i przechowywanego do spożycia np z plackami kukurydzianymi.

Ale przed spożyciem trzeba było sprawdzić czy nie zalęgły się w nich muchy i inne robactwo. Robiono to nakłuwając lub przebijając porcję patykiem - stąd dziurawe lub uszkodzone znaleziska.
Proces SHS rozpoczęty przez gotowanie w formie - rozkład łańcuchów węglowych w porcjach trwał dalej, mógł przebiegać nawet bez zalepienia a na powierzchni gruntu, bo tłuszcze są wyjątkowo odporne na warunki atmosferyczne. Zachowują się inaczej od białek ale rozpoczęty proces i tak skończy się skamienieniem. Powstaje sztuczny krzemień i krzemionka nie ma z tym nic wspólnego - wszak wytworzony był przez gotowanie mięs przez Homo erectusa.



Na filmie okazało się, że się myliłem.
Bo są to kosmiczne jaja Dogonów a przez otwór w krzemieniu można zobaczyć inne Światy a nawet Zaświaty.
Takie tam dyrdymały... z Syriusza wzięte.
Ja tego nie kupuję. 




Dziś śnili mi się Dogoni. Zostawili mi trochę swoich świętości. (zamieściłem, gdzie popadło!)

... po kilku dniach, po wielu próbach rozmieszczenia fotografii w tekście W NOWYM EDYRORZE GOOGLE (!) udało mi się w ogóle je zamieścić tam gdzie edytor chciał.

fot. 1-3.  Znalezisko skamieniałej porcji mięsa zalepionej w wyrobionej glinie. W odsłonięciu widoczne skamieniałe i zerodowane mięso. Powłoka zewnętrzna z gliny została prawdopodobnie uszkodzona przez obtaczanie, przez Lądolód. 

Na zdjęciach inne widoki, oznaczenia:

1 - powłoka pierwsza, wewnętrzna i obła.

2 - powłoka druga, zewnętrzna i kanciasta.

3 - zawartość oblepienia, skamieniałe mięso zerodowane do skały ilastej.






PODROBY Z MAMUTA.
Skamieniałe fragmenty mamuta, porcje tkanki miękkiej i narządy wypreparowane przez myśliwych i zalepione w wyrobionej glinie. Zalepione porcje mięsa zostały rozbite z zalepienia przez Lądolód i wydobyte z ziemi przez lemiesze.


fot. 4.  Skamieniała nerka w torebce nerkowej (ścięgna i powięzi).

fot. 5.  Skamieniały fragment szynki.



fot. 5. Fragment skamieniałej trzustki.

fot. 6.  Skamieniała jedna z części wątroby. (w tekście powyżej)



fot. 7.  Skamieniały fragment, porcja udźca - prawda, że kororowy - a w środku MARZENIE KOLEKCJONERA.

foto autor                                         prof. s. Roman Wysocki
28.10.2020 Bystrzyca k.Wlenia
Prawa autorskie zastrzeżone.
czarnyroman@hotmail.com